Muñeira – Heavy Metal
A modo de felicitación navideña
Al loro colegas, se avecina lio, desmadre a mogollón
es la jodida navidad, troncos, arriba los corazones
hay que comprar birra, que no falte, llama al camión
y langostinos del chino, polvorones y otras provisiones
¡Bota viño do ribeiro taberneiro, bota viño do ribeiro
que os de Vigo pra cantare, temos que beber primeiro
bota viño do ribeiro, bota viño taberneiro!
No te resistas ni en broma a sus tajantes ordenanzas
firma el manifiesto, jura con fe ciega de seminarista
que te entregas en cuerpo y alma, sin reserva ni tardanza
al desenfreno que nos manda la internacional consumista
¡Boas noites Maruxiña, que borrachiño che veño
dame un algo pra sentarme, que eu de pé xa non me teño
bota viño taberneiro, non seas palabreiro!
Toma la ciudad cada noche con nocturnidad y alevosía
cuando solo la vigilan porteros de bar, barrenderos y taxistas
abreva en sus garitos, contágiate de su ebria alegría
siéntete un Max Estrella, un Ulises de clase turista
¡Teño unha galiña branca que pon tres ovos ó día
mais, se me puxera catro, mellor conta me faría
bota viño do ribeiro, bota viño taberneiro!
Camina sin rumbo bajo la fría aureola de las luces navideñas
como un vacilante Teseo de extrarradio ya con el hilo perdido
adéntrate con decisión en el laberinto de la noche madrileña
sigue buscando El Dorado como un Lope de Aguirre renacido
Non te cases cun ferreiro que ei moi malo de lavar
cásate cun mariñeiro, que vén lavado do mar
bota viño taberneiro, non seas piroleiro!
Guárdate de la gente formal que anda sobria, algo malo esconde
solo el camino de los excesos conduce al palacio de la sabiduría
condecórate con los dorados pámpanos de Baco no importa donde
en cualquier bareto de suelo de serrín, tigre atascado y cerveza fría
¡Pola parte de Castilla fan as casiñas de barro
mais cando chove un pouquiño van as casas ó carallo
bota viño do ribeiro, bota viño taberneiro!
Con una litrona te creces, con dos te agigantas
y con la tercera te haces infinito, es brutal colega
después duerme la mona, levántate a las tantas
deja en el cuarto un olor a cabrío, a ceniza y a bodega
¡Unha vella díxole a outra por lo burato da porta:
ti goberna a túa vida que a miña nada che importa
bota viño taberneiro, non seas trapalleiro!
Levántate al día siguiente con la hermana resaca y el mareo
no hay mejor prueba de que lo pasaste bien, que fue increíble
¿Puede haber una navidad mejor, hermanos? no lo creo
¿Es posible una navidad más especial y entrañable? imposible
¡As rapaciñas da Guarda sonche de muito palique
elas botan o anzuelo, quen queira picar que pique
bota viño do ribeiro taberneiro, bota viño do riberio
que os de Vigo pra cantare, temos que beber primeiro!